પરીસ્થીતી - 'હું' કિરણકુમાર રોય ( Paristhiti - 'Hun' KiranKumar Roy)

એવી પરીસ્થીતી મા આવી ને અટવાઇ ગયો છુ
જીતેલી હરેક બજી હરી ગયો છુ
હસે કઈક દોશ મુજમા એટલે જ આ હાલત છે મારી
નહીતર આવા કઈક ગમ ના પ્યાલા હું પી ગયો છું.

- 'હું' કિરણકુમાર રોય

પ્રેમ ની સજા - 'હું' કિરણકુમાર રોય ( Prem ni Saja - 'Hun' KiranKumar Roy)

ભોગવુ દુર્દશા જો હોય હું વિશ્વસ્ઘાતી,
ભોગવુ સજા જો હોઉ હું અપરાધી..
કલ્પ્ના નતી કરી કે,
પ્રેમ કરીશ ને ભોગવીસ સજા કોઇ અપરાધ વગર...

- 'હું' કિરણકુમાર રોય

ડુબી રહ્યો છુ... - 'હું' કિરણકુમાર રોય ( Dubi Rahyo chhu - 'Hun' KiranKumar Roy)

દુ:ખ મા જીંદગી જીવી રહ્યો છુ,
રોતા મોએ આજ હસી રહ્યો છુ,
એક લમ્બી મુસાફરી કરી છે દરીયાના તોફાનમાં,
પણ આજ સંજોગે કિનારે આવી ડુબી રહ્યો છુ...

- 'હું' કિરણકુમાર રોય

એક તારા વગર

તારા વગર જીવનમાં મારા કોઈ રંગ નથી,
તને જોયા વગર હોઠ મારા હસતા નથી
દિલના ધડકવાની તો વાત જ છોડો
તારા વગર તો મારુ અસ્તિત્વ જ નથી

મને પરેશાન ન કર

હુ છુ તારો ગુનેગાર મને માફ કર,
તુ કહે તે કરવા તૈયાર છુ,
તારા વિના રહું છુ ઉદાસ,
ના બોલીને મને પરેશાન ન કર

તારા પ્રેમથી

આમ તો જીવનમાં સાથ આપનારા મને ઘણા મળશે,
પણ જેના સાથે રહેવાથે ખીલી ઉઠે મારુ દિલ
એવું તારા જેવુ કોઈ મળશે નહી,
તારા પ્રેમથી મહેકશે મારી જીંદગી,
કાગળના ફુલોથી જીવનનો બગીચો શોભશે નહી

પ્રેમનો રસ્તો

દુનિયા કહે છે ના જા, ના જા પ્રેમના પથમાં બદનામી છે કાંટા છે,
પણ દિલ કહે છે જા... જા... કોઈએ તારા ભરોસે રસ્તામાં પાંપણો બીછાવી છે

જોવાની ઈચ્છા

પ્રેમ થયો છે જ્યારથી દિલને નાચવાનુ મન થાય છે,
પાંખો લગાવી કલ્પનાની ઉડવાનું મન થાય છે,
જેને હમણાં જ મળી લીધુ તેને વારંવાર જોવાનુ મન થાય છે

દિલરૂબાની આંખો

જેની દિલરૂબા હોય શરબતી આંખોવાળી એની શુ શાન છે,
જો પ્રેમી પીએ મદિરા તો આ એની આંખોનુ અપમાન છે.

નવી જીંદગી

Specially for owner of this blog..


હાથ પકડીને મારો તમે મને હિમંત આપી છે
આજે એક ખરતા તારાને તમે નવી જીંદગી આપી છે...

પ્રેમમા પડ્યા પછી

તારા પ્રેમમાં પડ્યા પછી ઉંઘ મારી ઉડી ગઈ છે,
છતા રોજ રાત્રે મને સૂવાનુ મન થાય છે,
સૂવુ તો એક બહાનુ છે,
આંખો બંધ કરીને મને તારા સપના જોવાનુ મન થાય છે...

સાથ આપનારૂ કોઇ નથી

દુનિયામાં પ્રેમ કરનારાઓની એક જ વ્યથા છે,
આંગળી ચીંધવા દુનિયા છે, પણ સાથ આપનારું કોઈ નથી

તારી યાદ

જીદંગીના પ્રશ્નોના જવાબ શોધુ છું,
આજે પણ તારી આંખોમાં એ પ્યાર શોધું છું.
એક સમય હતો કે જ્યારે તું ખોવાયેલી રહેતી હતી મારી યાદોમાં,
આજે એ ખોવાયેલા સમય માં "તારી યાદ" શોધું છું !!!!

એક સચ્ચાઈ

એક સચ્ચાઈ છે જેને હું સહી શકતો નથી,
ખૂબ સીધી વાત છે પણ હું કહી શકતો નથી;
ને એમ પણ હું ભોગવું છું મૌન રહેવાની સજા,
તો લે કહું, તારા વગર જા… હું રહી શક્તો નથી.
હું તને કારણ વગર બોલાવી પણ શકતો નથી,
કે કોઈ બહાના વગર હું આવી પણ શકતો નથી;
એક મજબૂરી છે જેનુ નામ શાયદ પ્રેમ છે,
ત્યાગી પણ શકતો નથી અપનાવી પણ શકતો નથી.

જીદંગી ની કરુણતા

બંઘ આંખે બઘુ જોવુ પડે છે...
એક પણ આંસુ વિના રોવુ પડે છે...
આજ તો છે જીદંગી ની કરુણતા કે..,
સમય ને સંજોગ કહીને કેટલુય ખોવુ પડે છે..!

તારો સાથ

તુ જો બને હમસફર તો આ જીંદગી સફળ થઈ જશે,
તારો હાથ હશે મારા હાથમાં તો યાત્રા સરળ થઈ જશે
કેવી રીતે જીવીશ હુ આ જીવનમાં.
જો સાથ આપણો અધૂરો રહી જશે..!!!

પ્રેમ પરીક્ષા

મરતી નથી પ્રેમની લાગણીઓ અપેક્ષાઓ મરી જાય છે,
બદલાતો નથી પ્રેમ પ્રેમીઓ બદલાઈ જાય છે.
તોલશો ન કદી પ્રેમ દુનિયાની નજરોથી,
આવી પરીક્ષાઓથી તમારા જ પ્રેમનુ અપમાન થઈ જાય છે

પ્રેમનો ઉપહાર

જ્યારે તે બે હાથોનો સહારો આપીને તે પ્રેમનો ઉપહાર આપ્યો,
જાણે કે રણ જેવા વીરાન આ જીવનમાં તે ફૂલોનો બગીચો આપ્યો

લાચારી

આંખોની ભાષા એ સમજી નથી શકતા
હોઠ છે પણ કશુ કહી નથી શક્તા
અમારી લાચારી કેવી રીતે કહીએ,
કોઈ છે જેના વગર અમે રહી નથી શકતા

તમારા વગર

જો તમે ન બોલો તો જીવન વિરાન લાગે છે
તમે ન હસો તો સંગીત ધોંધાટ લાગે છે
કેમ મારા જીવનમાં આટલા સમાય ગયા છો કે
તમારા વગરનુ જીવન બેકાર લાગે છે

પ્રિતમનો સાથ

તરસી આંખોએ દરેક ક્ષણ માટે તેમનો સાથ માંગ્યો,
જેમ કે દરેક અમાસે એક ચંદ્ર માંગ્યો,
આજે રિસાઈ ગયો છે ઈશ્વર મારાથી,
જ્યારે અમે દરેક દુઆમાં તેમનો સાથ માંગ્યો....

બસ એક તારો સાથ

ભૂલી ન શકીએ એવી કોઈ યાદ મને આપી દો,
ભૂલથી જ ભલે પણ ક્યારેક તો મને અવાજ લગાવી દો,
અહી મોતનુ દુ:ખ કોણે છે,
ક્ષણભરનો જો સાથ તમે આપી દો...

કેવો પ્રેમ ?

પ્રેમમાં આવુ કેમ થાય છે ?
પ્રેમીઓ પરસ્પર પ્રેમ કરતા હોવા છતા છુટા કેમ થાય છે
પ્રેમ કોઈ પાપ કે સામાજિક દૂષણ નથી
સમજે આ વાત દુનિયા તો પછી પ્રેમની દુશ્મન કેમ થાય છે

ન તો કંપ છે

ન તો કંપ છે ધરાનો, ન તો હું ડગી ગયો છું,
કોઇ મારો હાથ ઝાલો, હું કશુંક પી ગયો છું.

- ગની દહીંવાલા

હજાર સુખનાં જૂઠાં સ્વપ્ના...

હજાર સુખનાં જૂઠાં સ્વપ્ના માં જીવું છું હું,
એક આશ લઇને એકાદ પણ ખરું નીકળે.

- બેફામ

હળવે હળવે શીત લહેર મા

હળવે હળવે શીત લહેર મા ઝુમી રહી છે ડાળો
સન્ગાથે સુખ શોધીએ રચીએ એક હુન્ફાળો માળો

એકમેક ને ગમતી સળીઓ શોધીએ આપણે સાથે
મનગમતા માળાનુ સપનુ જોયુ છે સન્ગાથે
અણગમતુ જ્યા હોયે કશુ ના
માળો એક હુન્ફાળો
સન્ગાથે સુખ શોધીએ
રચીએ એક હુન્ફાળો માળો

મનગમતી ક્શન ના ચણચણીએ
ના કરશુ ફરિયાદ;
મખમલ મખમલ પીન્છા વચ્ચે
રેશમી હો સન્વાદ
સપના કેરી રજાઇ ઓઢી
માણીએ સ્પર્શ સુન્વાળો
સન્ગાથે સુખ શોધીએ
રચીએ એક હુન્ફાળો માળો!!

મઝિયારા માળામા રેલે સુખની રેલમછેલ
એક્મેકના સાથમા શોભે વ્રુક્શ ને વીટી વેલ
મનહર મદભર સુન્દરતામા હોયે આપણો ફાળો
સન્ગાથે સુખ શોધીએ
રચીએ એક હુન્ફાળો માળો!!

- તુષાર શુક્લ

દોસ્ત

તારા હ્રદયમાં એક એવો પણ ખુણો હશે
જે મારી યાદમાં લીલોછમ હશે કુણો હશે
નહીતર તું પણ ક્યાં કમ છે ઇશ્વરથી દોસ્ત
તને નડતા કદાચ તારા અવગુણો હશે
સતત દ્રવતી કેમ રહે છે આંખો તારી
છાતીમાં ધુંધવાતો રહેતો કોઈ ધુણો હશે

- જયેશ ઉપાધ્યાય

તું ક્યાં છે કહે, તને મારા સમ…

પ્રિયતમ… મારા પ્રિયતમ…
પ્રિયતમ… મારા પ્રિયતમ…
તું ક્યાં છે કહે, તને મારા સમ…

હૈયાથી હોઠોના રસ્તા પર
અટકીને ઊભી છે આ સફર
ચાલે નહીં, આગળ કદમ
તું ક્યાં છે કહે, તને મારા સમ…

ઓ રે કાનુડા.. તોરી ગોવાલણ
મુરલીમાં લલચાણી રે

આભમાં ઝીણી વીજળી ઝબૂકે
મનમાં તારી યાદ રે
ભીના ભીના શમણાઓ જાગે
હોઠે તારું વાદ્ય રે

ઓ રે કાનુડા.. તોરી ગોવાલણ

મારી આજ તું, મારી કાલ તું
મારો પ્રેમ તું, મારું વ્હાલ તું

જેનો ટેકો લઇને હું બેઠી છું
એ જરા ઝુકેલી દિવાલ તું

તું અંત છે, તું છે પ્રથમ
તું ક્યાં છે કહે, તને મારા સમ…

પ્રિયતમ… મારા પ્રિયતમ…

- મુકુલ ચોક્સી

તમે અહીંયા રહો તો ....

તમે અહીંયા રહો તો ....

તમે અહીંયા રહો તો મને સારું રહે
આ જળને વહેવાનું કંઇ કારણ રહે

તમે આંખોથી આંસુ નીચોવી લીધું
આ વાદળને રડવાનું કાનમાં કીધું
તમે આવજો કહીને પછી આવશો નહીં
તમે ભૂલવાની ભ્રમણામાં ફાવશો નહીં

આ શબ્દોને ઉંડું એક વળગણ રહે
આ જળને વહેવાનું કંઇ કારણ રહે

હવે સૂરજ આથમશે તો ગમશે નહીં
આ સપનાનો પગરવ વર્તાશે નહીં
રાતે તારાને દર્પણમાં ઝીલશું નહીં
અને આભ સાથે કોઇ’દિ બોલશું નહીં

મારા દર્દોનું એક મને મારણ રહે
આ જળને વહેવાનું કંઇ કારણ રહે

એક પંખી સૂરજ સામે સળગી જશે
એના સપનાઓ વીજળીમાં ઓગળી જશે
તમે ચીરી આકાશ ક્યાંય ઊડતા નહીં
આ ખારા સાગરને ખૂંદતા નહીં

અહીં વરસાદે વરસાદે ભીનું રહે
આ જળને વહેવાનું કંઇ કારણ રહે

અહીં ઉપવનમાં આંસુના ઉગશે બે ફૂલ
આંખ રડશે કે તડકામાં સળગી ‘તી ભૂલ
તમે આશાની આશામાં રડશો નહીં
તમે હસવામાં હસવાનું ભરવાનું નહીં

અહીં વૃક્ષોનું ડોલવાનું કાયમ રહે
આ જળને વહેવાનું કંઇ કારણ રહે

- ભાગ્યેશ જહા

સિક્કો

અજવાળું રંગમંચ ઉપર પાથરી જુઓ
માણસ થવાનો આપ અભિનય કરી જુઓ

મુઠ્ઠીમાં ક્યાં સુધી તમે સંતાડી રાખશો
આદિલ આ છેલ્લો સિક્કો હવે વાપરી જુઓ

- આદિલ

તારી જીદગી

આખરી રસ્તો બની ને મળ મને,
એક છે આધાર તારો કળ મને.
ઓળખી લે તું સમય ની ચાલને,
આપ તારી જીદગી પળ પળ મને.

વાસ્તવિક્તામાં હું મારું સ્થાન શોધી રહ્યો છું

વાસ્તવિક્તામાં હું મારું સ્થાન શોધી રહ્યો છું,
રહ્યો છું હું સદા સપનાઓના દરબારમાં.
હકિકતનો પડદો આજે ઉતારી જોયો,
જાણ્યું મેં આજે કે ખરેખર તો હકિકતનો સામનો કરી રહ્યો છું.
તરસ્યા આ દિલ સામે કોઈની તૃપ્તીની આશા ના રહી,
ઝાંઝવાઓ ના નીરથી પરેશાન રહ્યો છું.
ખોટા અને દંભી દિલાસાઓથી બચી ના શક્યો,
સાચી દાસ્તાનથી હું ખુદ મારો બચાવ કરી રહ્યો છું.
કર્યા તો છે મેં ઘણા કાર્યો પણ છૂપાવવાની આદતથી છૂપાવી શક્યો,
મિત્રોની મહેફિલમાં હું જૂઠ્ઠુ કથન કરી રહ્યો છું.
જિંદગી નિકળી છે પ્રેમને છૂપાવવામાં અને વફા કરવામાં,
પણ કોઈના દિલમાં આરામગાહ શોધીના શક્યો.
લાગે છે હવે સમય વિતિ ચૂક્યો છે,
હવે હું ચીતાના ખોળે મારું સ્થાન શોધી રહ્યો છું…

-નિલ બુધ્ધભટ્ટી

તમારા સમ...

તમારા સમ...

તમારા રૂપની રેલાય છે મૌસમ.. તમારા સમ
જગત આખામાં ફેલાઇ જશે ફોરમ… તમારા સમ…

તમે જો હોવ તો વાતાવરણ કેવું સરસ લાગે
અરીઠા લાગે છે આસવ ને ચા કોફી ચરસ લાગે
તમોને જોઇને પાણીને પોતાને તરસ લાગે
તમારી યાદમાં વીતે.. એક એક પળ.. વરસ લાગે ..

અને તો પણ પડે છે આખુ જીવન કમ તમારા સમ….
તમારા રૂપની રેલાય છે મૌસમ.. તમારા સમ

ગીતના ઘેઘુર ગરમાળામાં ચૂમી છે તને
બે ગઝલની વચ્ચેના ગાળામાં ચૂમી છે
સાચું કહો તો આ ગણિત અમથું નથી પાકુ થયું ‘મુકુલ ‘
બે ને બે હોઠોના સરવાળામાં ચૂમી છે તને

બનું હું રાત તો શમ્મા તમારું નામ થઇ જાશે
તમે સાકી બનો તો મારુ હૈયું જામ થઇ જાશે
તમારા રૂપની ઝળહળ જો સુબહો શામ થઇ જાશે
સૂરજ ને ચાંદ બન્ને જણ બહુ બદનામ થઇ જાશે

બનું હું ફૂલ તો બનશો તમે શબનમ.. તમારા સમ
તમારા રૂપની રેલાય છે મૌસમ.. તમારા સમ

-મુકુલ ચોકસી

માણસ

ઝેર હદયમાં ભરતો માણસ.
સર્પની માફક સરતો માણસ.

વિસરી બેઠો માનવતાને,
દાનવ થઈને ફરતો માણસ.

મંદિર-મસ્જિદ બાંધે છે પણ,
ઈશ્વરથી ના ડરતો માણસ.

ક્ષણમાં એ ખીલી ઉઠેને,
ક્ષણમાં પાછો ખરતો માણસ.

સાચા-ખોટા શમણાં લઈને,
ખાલી ઘરને ભરતો માણસ.

દોડી દોડી સુખની પાછળ,
મરતાં પહેલા મરતો માણસ.

-વર્ષા બારોટ

હું તો લજામણીની ડાળી.

ઓ મારા મન ઉપવનના માળી હું તો લજામણીની ડાળી.
મહિયરમાં મસ્તીમાં ઝૂમી મનગમતું મરજીથી ઘૂમી;
વગર ઓઢણે શેરી પાદર પવન પજવતો ચૂમી ચૂમી;
આજ હવે અણજાણ્યે આંગણ પ્રીત બની ગઈ પાળી.

મહિયરની માટીમાં મ્હોરી, શ્રાવણ ભીંજીમ, ફાગણ ફોરી;
કૈંક ટહુકતાં સ્મરણો ભીતર, ચૂનરી છોને કોરી કોરી;
સપનાં જેવી જિંદગી જાતે ગાળી અને ઓગાળી.

એક ક્યારેથી બીજે ક્યારે રોપાવું ને ઊગવું મારે;
મહિયરની માટી સંગાથે આવી છું હું આંગણ તારે;
સ્નેહથી લે સંભાળી સાજન વ્હાલથી લે જે વાળી.

- તુષાર શુક્લ

નજર ને કહી દો કે...

ઘડી ઘૂંઘટ ઉઠાવો ને,ઘડી ઘૂંઘટથી મુખ ઢાંકો;
કરો દિલબર જે કરવું હોય તે,પણ નજર મારા તરફ રાખો.

નજર ને કહી દો કે નિરખે ન એવું,
નાહક નું દિલ કોઈનું પાગલ બને છે.
અમથી જીગરમાં આંધી ચડે છે ને,
આંખ્યો બીચારી વાદળ બને છે.
હો નજર ને કહી દો કે..

મશહૂર છે મહોબ્બત તમારી ને, આપ પણ મશહૂર છો;
અફસોસ કેવળ એટલો કે, છો તમે પણ દૂર છો.

જોવું ને ખોવું એ મહોબ્બત નો ક્રમ છે,
પાસે છે સાકી ને આગે સનમ છે.
ઝૂરી ઝૂરી વેરાયા આંખો નાં આંસુ,
ગૂંથાઈ પગની પાયલ બને છે.
હો નજર ને કહી દો..

- અવિનાશ વ્યાસ

હું તો તારી તે પ્રીતમાં પાગલ થઇ ગઇ.

હું તો તારી તે પ્રીતમાં પાગલ થઇ ગઇ...

હું તો તારી તે પ્રીતમાં પાગલ થઈ ગઈ,
એવી પાગલ થઈ ગઈ…
હું તો ધરતીની ધૂળ જાણે વાદળ થઈ ગઈ.
હું તો તારી તે પ્રીતમાં પાગલ થઈ ગઈ.

હું તો કંઇ પણ નથી ને મને ફૂલ ફૂટ્યાં,
હું તો બ્હાવરી : મેં તારા કંઇ ગીત ઘૂંટ્યાં;
તારી સાથેની મારી પળપળની વાત,
મારી કોરી આંખોનું કાજળ થઇ ગઇ ;
હું તો તારી તે પ્રીતમાં પાગલ થઇ ગઇ.

હું તો આંખો મીંચીને ગીત સાંભળ્યા કરું,
મારી છાની આ લાગણી પંપાળ્યા કરું ;
કેવાં આ લાભશુભ : ઓચિંતા એક દિવસ,
હું તો કંકોતરીનો કાગળ થઇ ગઇ ;
હું તો તારી તે પ્રીતમાં પાગલ થઇ ગઇ.

- પન્ના નાયક

હું નથી.....

પાથરું છું ફૂલ, કાંટા વેરનારો હું નથી,
શાંત જળમાં પથ્થરોને ફેંકનારો હું નથી.

ફાયદો જોયા જ કરવાની છે આદત એમની,
ભાવતાલોથી સંબંધો જોડનારો હું નથી.

મૌન પણ ક્યારેક તો પડઘાય છે મ્હેફિલ મહીં,
શબ્દના ઘોંઘાટ થઇને નાચનારો હું નથી.

માંગવા છે જો ખુલાસા, રૂબરૂ આવી મળો,
કાગળો કે કાસીદોને માનનારો હું નથી.

બસ હવે આ ‘હું’પણાની જેલમાંથી નીકળી,
એમ જીવી જાઉં જાણે, હું જ મારો ‘હું’ નથી.

એમ તો મેં પણ દીધું છે રક્ત વારંવાર ‘ગુલ’
તે છતાં એની નજરમાં કેમ સારો હું નથી ?

- અહમદ ‘ગુલ’

પછી શું કરશે ?

ચાહ્યું સઘળું તે મળી જાય, પછી શું કરશે ?
તું જે શોધે છે, જડી જાય પછી શું કરશે ?

આંખ ચોળીને જગત જોવાની આદત છે,
કોઈ આંખોમાં વસી જાય, પછી શું કરશે ?

અબઘડી તો તું ગઝલ કહીને ગુજારે છે સમય,
દુઃખની આ રાત વીતી જાય પછી શુ કરશે ?

શબ્દ હાથોમાં ગ્રહ્યા, ત્યાં તો થયા હાથ મશાલ,
શબ્દ જ્યારે લોહીમાં ભળી જાય, પછી શું કરશે ?

કામનાનું પશુ હણવા તું ભલે નીકળ્યો છે,
થઈને એ ઘાયલ બચી જાય, પછી શું કરશે ?

આંસુઓ શબ્દમાં પલટાતા રહે પણ ક્યાં સુધી ?
લોકો મહેફિલમાંથી ઊઠી જાય, પછી શું કરશે ?

- રઈશ મનિયાર

જય આદ્ય શક્તિ

જય આદ્ય શક્તિ |

જય આદ્ય શક્તિ મા જય આદ્ય શક્તિ
અખંડ બ્રહ્માંડ દીપાવ્યા, પડવે પ્રકટ્યા મા … ઓમ

દ્વિતીયા બે સ્વરૂપ, શિવ શક્તિ જાણું
બ્રહ્મા ગણપતિ ગાવે, હર ગાયે હર માં … ઓમ

તૃતિયા ત્રણ સ્વરૂપ, ત્રિભુવનમાં બેઠા
ત્રયા થકી તરવેણી તું તરવેણી માં … ઓમ

ચોથે ચતુરા મહાલક્ષ્મી મા, સચરાચર વ્યાપ્યા
ચાર ભૂજા ચૌ દિશા, પ્રકટ્યા દક્ષિણમાં … ઓમ

પંચમે પંચ ઋષિ, પંચમી ગુણ પદ્મા
પંચ તત્વ ત્યાં સોહીએ, પંચે તત્વોમાં … ઓમ

ષષ્ઠી તું નારાયણી, મહિસાસુર માર્યો
નર નારીના રૂપે, વ્યાપ્યા સર્વે મા … ઓમ

સપ્તમી સપ્ત પાતાલ, સાવિત્રી સંધ્યા
ગૌ ગંગા ગાયત્રી, ગૌરી ગીતા મા … ઓમ

અષ્ટમી અષ્ટ ભૂજા, આઈ આનંદા
સુરિ નર મુનીવર જનમ્યા, દેવ દૈત્યોમાં … ઓમ

નવમી નવકુળ નાગ, સેવે નવદુર્ગા
નવરાત્રીના પૂજન, શિવરાત્રીના અર્ચન, કીધા હર બ્રહ્મા … ઓમ

દશમી દશ અવતાર, જય વિજયા દશમી
રામે રામ રમાડ્યા, રાવણ રોળ્યો મા … ઓમ

એકાદશી અગિયારસ, કાત્યાયની કામા
કામદુર્ગા કાલિકા, શ્યામા ને રામા … ઓમ

બારસે બાળા રૂપ, બહુચરી અંબા મા
બટુક ભૈરવ સોહીએ, કાળ ભૈરવ સોહીએ, તારા છે તુજ મા … ઓમ

તેરસે તુળજા રૂપ, તમે તારુણી માતા
બ્રહ્મા વિષ્ણુ સદાશીવ, ગુણ તારા ગાતાં … ઓમ

ચૌદશે ચૌદ સ્વરૂપ, ચંડી ચામુંડા
ભાવ ભક્તિ કંઇ આપો, ચતુરાઇ કંઇ આપો, સિંહવાહીની મા … ઓમ

પૂનમે કુંભ ભર્યો, સાંભળજો કરુણા
વશિષ્ઠ દેવે વખાણ્યા, માર્કંડ દેવે વખાણ્યા, ગાઇએ શુભ કવિતા … ઓમ

સંવત સોળ સત્તાવન, સોળસે બાવીસમાં
સંવત સોળે પ્રગટ્યા, રેવાને તીરે, મા ગંગાને તીરે … ઓમ

ત્રંબાવટી નગરી, મા રૂપાવતી નગરી
સોળ સહસ્ત્ર ત્યાં સોહીએ, ક્ષમા કરો ગૌરી, મા દયા કરો ગૌરી … ઓમ

શિવશક્તિની આરતી જે કોઇ ગાશે, જે ભાવે ગાશે
ભણે શિવાનંદ સ્વામી, સુખ સંપત્તિ થાશે,
હર કૈલાસે જાશે, મા અંબા દુઃખ હરશે … ઓમ

એ બે એક સ્વરૂપ, અંતર નવ ગણશો
ભોળા ભવાનીને ભજતાં, ભવસાગર તરશો … ઓમ

વિશ્વંભરી સ્તુતિ

વિશ્વંભરી સ્તુતિ..

વિશ્વંભરી અખિલ વિશ્વ તણી જનેતા,
વિદ્યાધરી વદનમાં વસજો વિધાતા;
દુર્બુદ્ધિ દૂર કરીને સદબુદ્ધિ આપો
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

ભૂલો પડી ભવરણે ભટકું ભવાનિ,
સુઝે નહિ લગીર કોઇ દિશા જવાની;
ભાસે ભયંકર વળી મનના ઉતાપો,
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

આ રંકને ઉગરવા નથી કોઇ આરો,
જન્માંધ છું જનની હું ગ્રહી બાંહ્ય તારો,
ના શું સુણો ભગવતી શિશુના વિલાપો,
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

મા કર્મ જન્મ કથની કરતાં વિચારું,
આ સૃષ્ટિમાં તુજ વિના નથી કોઇ મારું,
કોને કહું કઠિન યુગ તણો બળાપો,
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

હું કામ ક્રોધ મદ મોહ થકી છકેલો,
આડંબરે અતિ ઘણો મદથી બકેલો,
દોષો થકી દુષિતના કરી માફ પાપો,
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

ના શાશ્ત્રના શ્રવણનું પયપાન પીધું,
હા મંત્ર કે સ્તુતિ કથા નથી કાંઇ કીધું,
શ્રદ્ધા ધરી નથી કર્યા તવ નામ જાપો,
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

રે રે ભવાનિ બહુ ભૂલ થઇ જ મારી,
આ જિંદગી થઇ મને અતિશે અકારી,
દોષો પ્રજાળી સઘળાં તવ છાપ છાપો,
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

ખાલી ન કાંઇ સ્થળ છે વિણ આપ ધારો,
બ્રહ્માંડમાં અણું અણું મહીં વાસ તારો,
શક્તિ ન માપ ગણવા અગણિત માપો,
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

પાપે પ્રપંચ કરવા બધી વાતે પૂરો,
ખોટો ખરો ભગવતી પણ હું તમારો,
જાડ્યાંધકાર કરી દૂર સુબુદ્ધિ આપો,
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

શીખ સુણે રસિક છંદ જ એક ચિત્તે,
તેને થકી ત્રિવિધ તાપ ટળે ખચિત્તે,
વાઘે વિશેષ વળી અંબ તણા પ્રતાપો,
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

શ્રી સદગુરુ શરણમાં રહીને યજું છું,
રાત્રિદિને ભગવતી તુજને ભજું છું,
સદભક્ત સેવકતણા પરિતાપ ચાપો,
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

અંતર વિષે અધિક ઉર્મિ થતાં ભવાની,
ગાઉં સ્તુતિ તવ બળે નમીને મૃડાણી,
સંસારના સકળ રોગ સમૂળ કાપો,
મામ્ પાહિ ઓ ભગવતી ! ભવ દુઃખ કાપો.

આટલું બધું વ્હાલ તે કદી હોતું હશે ?

આટલું બધું વ્હાલ તે કદી હોતું હશે ?

આટલું બધું વ્હાલ તે કદી હોતું હશે ?
કોઈ પારેવું વાદળભરી રોતું હશે ?

જીવનમાં બસ એક જ ઘટના
ભીતર એક જ નામની રટના.
પોતાનું તે નામ કદી કોઈ ખોતું હશે ?
આટલું બધું વ્હાલ તે કદી હોતું હશે ?

જીરવ્યો કેમ રે જાય વલોપાત આટલી હદે ?
આટલો બધો પ્રેમ શું કદી કોઈને સદે ?
નજર લાગે એમ શું કોઈને જોતું હશે ?
કોઈ પારેવું વાદળભરી રોતું હશે ?
આટલું બધું વ્હાલ તે કદી હોતું હશે

- સુરેશ દલાલ

મોર બની થનગાટ કરે....

મોર બની થનગાટ કરે

મોર બની થનગાટ કરે.
મન મોર બની થનગાટ કરે.
ઘનઘોર ઝરે ચંહુ ઓર, મારું મન મોર બની થનગાટ કરે.
બહુ રંગ ઉમંગનાં પીછ પસારીને
બાદલસું નિજ નેનન ધારીને
મેઘમલાર ઉચારીને આકુલ પ્રાણ કોને કલ-સાદ કરે.
મન મોર બની થનગાટ કરે.

ઘર ઘરર ઘરર મેઘઘટા ગગને ગગને ગરજાટ ભરે
ગુમરી ગુમરી ગરજાટ ભરે.
નવે ધાન ભરી સારી સીમ ઝૂલે,
નદીયું નવજોબન ભાન ભૂલે,
નવ દીન કપોતની પાંખ ખૂલે.
મધરા મધરા મલકાઈને મેંડક મેહસું નેહસું બાત કરે.
ગગને ગગને ગુમરાઈને પાગલ મેઘઘટા ગરજાટ ભરે.
મન મોર બની થનગાટ કરે.

નવમેઘ તણે નીલ આંજણીએ મારાં ઘેઘૂર નેન ઝગાટ કરે
મારાં લોચનમાં મદઘેન ભરે.
વન-છાંય તળે હરિયાળી પરે,
મારો આતમ લ્હેર-બિછાત કરે,
સચરાચર શ્યામલ ભાત ધરે.
મારો પ્રાણ કરી પુલકાટ ગયો પથરાઇ સારી વનરાઈ પરે,
ઓ રે ! મેઘ આષાઢીલો આજ મારે દોય નેન નીલાંજન-ઘેન ભરે.
મન મોર બની થનગાટ કરે.

ઓલી કોણ કરી લટ મોકળીયું ખડી આભ-મહોલ અટારી પરે
ઊંચી મેઘ-મહોલ અટારી પરે.
અને ચાકમચૂર બે ઉર પરે
પચરંગીન બાદલ-પાલવડે
કરી આડશ કોણ ઉભેલ અરે !
ઓલી વીજ કરે અંજવાસ નવેસર રાસ જોવ અંકલાશ ચડે,
ઓલી કોણ પયોધર સંઘરતી વિખરેલ લટે ખડી મે’લ પરે !
મન મોર બની થનગાટ કરે.

નદી-તીર કેરાં કૂણાં ઘાસ પરે પનિહાર એ કોણ વિચાર કરે,
પટકૂળ નવે પાણી-ઘાટ પરે !
એની સૂનમાં મીટ સમાઈ રહી,
એની ગાગર નીર તણાઈ રહી,
એને ઘર જવા દરકાર નહીં.
મુખ માલતીફૂલની કૂંપળ ચાવતી કોણ બીજા કેરું ધ્યાન ધરે !
પનિહાર નવે શણગાર નદી કેરે તીર ગંભીર વિચાર કરે !
મન મોર બની થનગાટ કરે.

ઓલી કોણ હિંડોળ ચગાવત એકલ ફૂલ બકુલની ડાળ પરે,
ચકચૂર બની ફૂલ-ડાળ પરે !
વિખરેલ અંબોડાના વાળ ઝૂલે,
દિયે દેહ-નીંડોળ ને ડાળ હલે,
શિર ઉપર ફૂલ-ઝકોળ ઝરે.
એની ઘાયલ દેહના છાયલ-છેડલા આભ ઊડી ફરકાટ કરે,
ઓલી કોણ ફંગોળ લગાવત એકલ ફૂલ બકુલની ડાળ પરે!
મન મોર બની થનગાટ કરે.

મોર બની થનગાટ કરે
આજે મોર બની થનગાટ કરે
મન મોર બની થનગાટ કરે.
તમરાંને સ્વરે કાળી રાત ધ્રૂજે,
નવ બાદલને ઉર આગ બૂઝે,
નદી પૂર જાણે વનરાજ ગુંજે.
હડૂડાટ કરી, સારી સીમ ભરી, સરિતા અડી ગામની દેવડીએ,
ઘનઘોર ઝરે ચંહુ ઓર, મારું મન મોર બની થનગાટ કરે.
મન મોર બની થનગાટ કરે.

- ઝવેરચંદ મેઘાણી

દિલનું ચલણ માગ્યું

વિધાતાથી ઘણી રકઝક કરી એક જ રટણ માગ્યું,
તમારો પ્રેમ માગ્યો, રાત માગી, જાગરણ માગ્યું.

યુવાનીની ખરી કિંમત સમજવા બાળપણ માગ્યું,
યુવાનીની જ છાયામાં જીવન માગ્યું, મરણ માગ્યું.

બધાં છલબલ થકી નિર્લેપ રહેવા ભોળપણ માગ્યું,
વિના સંકોચ જે દેખાય તે અંત:કરણ માગ્યું.

પ્રણયની વાતમાં બુદ્ધિ ઉપર દિલનું ચલણ માગ્યું,
અને દિલબરનું મુજ પ્રત્યે ગમે તેવું વલણ માગ્યું.

જગત આ હો, અગર જન્નત, અગર દોઝખ, ગમે તે હો,
ખુદા પાસે અમે મહેફિલ તણું વાતાવરણ માગ્યું.

પછી સોહમ તણા ગેબી મને પડઘાઓ સંભળાયા,
પરમ-આત્મા થકી આત્માનું જ્યાં એકીકરણ માગ્યું.

અમે ‘નાદાન’ રહીને વાત કહેવા માણસાઈની,
ગણો તો શાણપણ માગ્યું, ગણો તો ગાંડપણ માગ્યું.

- ભીખુભાઇ ચાવડા ‘નાદાન’

સાહેબા ! શી રીતે સંતાડું તને

લે, આ મારી જાત ઓઢાડું તને,
સાહેબા ! શી રીતે સંતાડું તને.

તું ભલે દિલમાં રહે કે આંખમાં,
ક્યાંય પણ નીચો નહિ પાડું તને.

કાંઈ પણ બોલ્યા વગર જોયા કરું,
મૌનની મસ્તીથી રંજાડું તને.

તું નહિ સમજી શકે તારી મહેક,
લાવ કોઈ ફૂલ સૂંઘાડું તને.

હૂબહૂ તારી જ લખવી છે ગઝલ,
તક મળે તો સામે બેસાડું તને.

તેં નિકટથી ચંદ્ર જોયો છે કદી ?
આયનો લઈ આવ દેખાડું તને !

ઘર સુધી તું આવવાની જીદ ન કર,
ઘર નથી, નહિતર હું ના પાડું તને !

ખલીલ ! આકાશને તાક્યા ન કર,
ચાલ છત પર ચંદ્ર દેખાડું તને !

- ખલીલ ધનતેજવી

પૂરજો તમે!

અઢી અક્ષરનું ચોમાસું, ને બે અક્ષરના અમે;
ખોટ પડી અડધા અક્ષરની, સજન, પૂરજો તમે!

ત્રણ અક્ષરના આકાશે આ બે અક્ષરની વીજ,
બે અક્ષરનો મોર છેડતો સાત અક્ષરની ચીજ.

ચાર અક્ષરની ઝરમર ઝીલતાં રૂંવાડાં સમસમે,
ખોટ પડી અડધા અક્ષરની, સજન, પૂરજો તમે!

ચાર અક્ષરના મેઘમાં છ્લબલ આપણાં ફળિયાં;
આંખમાં આવ્યાં પાંચ અક્ષરનાં ગળાબૂડ ઝળઝળિયાં!

ત્રણ અક્ષરનું કાળજું કહો ને, ઘાવ કેટલા ખમે ?
ખોટ પડી અડધા અક્ષરની, સજન, પૂરજો તમે!

પાંચ અક્ષરનો મેઘાડંબર, બે અક્ષરનો મેહ,
અઢી અક્ષરના ભાગ્યમાં લખિયો અઢી અક્ષરનો વ્રેહ!

ત્રણ અક્ષરનું માવઠું મુજ સંગ અટકળ અટકળ રમે!
ખોટ પડી અડધા અક્ષરની, સજન, પૂરજો તમે!

આ દરિયામાં..

આ દરિયામાં
મને રણ જેવું લાગે છે.
ઠેર ઠેર પાણી
છતાં પ્યાસ લાગે છે.
રોજ ધોઉ છું,
મ્હારા સપનાઓ ને આશાઓથી
છતાં આસુંઓમાં,
ખારાશ લાગે છે.

ચાલ વરસાદ છે..

ચાલ વરસાદ છે,
થોડું રડી લઈયે.
ફરી આ લ્હાવો મળે ના મળે.
થોડું ગગન ખાલી કરી લઈયે.
ફરી આ લ્હાવો મળે ના મળે.

મજબૂર હોય છે.

મહોબ્બતનો એ સબૂત હોય છે,
કે મળે જો દર્દ, તો મંજૂર હોય છે.
એક તરફ હાલાત મજબૂત હોય છે
અને માનવી મજબૂર હોય છે.

થાક લાગે છે.

આંખો ને હવે,
પાંપણનો ફરકવાનો થાક લાગે છે.
પિજંર દેહને હવે,
ખોળીયું બદલવાનો પણ થાક લાગે છે.
ક્યાં જાઊ 'સાહિલ' મારી પાંખોને લઈને,
ઊડવાનો પણ થાક લાગે છે.
લગીરજો આપે ખુદા હાસ્ય,
તો પણ અધરને પણ થાક લાગે છે.

- ગૌરાંગ કાપડીયા 'સાહિલ'

સારુ..

બધા ગુનાઓની કબુલાત થૈ જાય તો સારુ,
મોતની ક્યાંક મુલાકાત થૈ જાય તો સારુ,
કહી શક્યો નહી વરસોથી, તને પ્રેમ કરુ છુ,
તારા મુખેથી એ વાત થૈ જાય તો સારુ.

એક જ્યોતીષી એ કહ્યુ હતું કે

એક જ્યોતીષી એ કહ્યુ હતું કે…
મારા હાથની હથેળીની રેખાઓ ને જોઇને…
એક જ્યોતીષી એ કહ્યુ હતું કે…
સર્વ સુખ લખાયેલા છે… તારી હથેળી માં..
છતાં યે…હું… તુજને પામી ના શક્યો…
કદાચ મારો વિરહ લખ્યો હશે તારી હથેળી માં…!!!

કોન કરે?

પ્રેમ છે જુનો પણ કબુલાત કોન કરે?
પ્રેમ ના શબ્દો થકી રજુઆત કોણ કરે?
વાત કરવાને તો છે જબાન તત્પર,
પણ એ વાત ની શુરુઆત કોન કરે?

- સુરુ વ્યાસ

સહકાર પણ ગયો....

એની બહુ નજીક જવાની સજા છે એ,
મળતો હતો જે દૂરથી સહકાર પણ ગયો.

રહેતો હતો કદી કદી ઝુલ્ફોની છાંયમાં,
મારા નસીબમાંથી એ અંધકાર પણ ગયો.

સંગતમાં જેની સ્વર્ગનો આભાસ હો ખુદા,
દોઝખમાં કોઈ એવો ગુનેગાર પણ ગયો ?

એ ખુશનસીબ પ્રેમીને મારી સલામ હો,
જેનો સમયની સાથે હ્રદયભાર પણ ગયો ?

એ પણ છે સત્ય એની ઉપર હક નથી હવે,
એવુંય કંઈ નથી કે અધિકાર પણ ગયો.

સાકી છે સ્તબ્ધ જોઈ નશાની અગાઢ ઊંઘ,
પીનારા સાથે કામથી પાનાર પણ ગયો.

કેવી મજાની પ્રેમની દીવાનગી હશે !
કે જ્યાં ‘મરીઝ’ જેવો સમજદાર પણ ગયો.

- મરીઝ

પ્રણય

તમને જોઇને વળે ફૂલોને પસીનો
તેને ઝાકળનું નામ આપું તો કેવું?
મુખડૂં ઢંકાય જો ફરફરતી લટોથી
તેને ચંદ્રગ્રહણનું નામ આપું તો કેવું?
મીઠડી બે વાત કરી ભીંજાવો હૈયાને
તેને શ્રાવણનું નામ આપું તો કેવું?
તમારા જ સ્વપ્નમાં વીતે રાતલડી
તેને જાગરણનું નામ આપું તો કેવું?
હંમેશા ડૂબી જઉ નયનની ગહેરાઇમાં
તેને વમળનું નામ આપું તો કેવું?
સાન-ભાન ભુલાવું તમારા ઇશારે
તેને વશીકરણનું નામ આપું તો કેવું?
આપણા દિલમાં ઉગી લીલીછમ લાગણી
તેને કૂંપળનું નામ આપું તો કેવું?
નજરથી નજર મળતાં શરમાય નજર
તેને પ્રણયનું નામ આપું તો કેવું?

એક ચહેરા માટે તરસી જાય છે......

ક્યાંક ધોધમાર વરસાદ વરસી જાય છે,
ક્યાંક એક બુંદની તરસ રહી જાય છે,
કોઇને મળે છે હજાર બહાના પ્રેમમાં,
તો કોઇ એક ચહેરા માટે તરસી જાય છે…….

એક વાર ઝળહળવું છે!

રચાય મેઘધનુષ્ય જે થકી,એવી એક બુંદ બનવું છે,
તારા તો હોય ઘના,કોઇ ના કોડ પૂરે એવો ધૂમકેતુ બનવું છે,
યાચું તારુ જીવન જોઇને એટલું જ ઝાકળ,
ભલે ક્ષણ માટે,પણ સુકાતા પહેલા એક વાર ઝળહળવું છે!

કહો દુશ્મનને ........

કહો દુશ્મનને દરિયા જેમ હું પાછો જરૂર આવીશ,
એ મારી ઓટ જોઇને કિનારે ઘર બનાવે છે.

કોશિશ

હિમ્મત કાયમ મોટે થી બોલવામા નથી ,
કોઈક વાર હિમ્મત એ દિવસ ના અંતે નીકળેલો ધીમો અવાજ છે જે કહે છે "હુ કાલે ફરી કોશિશ કરીશ"

નથી કહેવુ

દર્દિલા આ દિલના રુદન વિશે મારે કાંઈ નથી કહેવુ
હંમેશ દિલ મંહિ ગુંજતા આ ગુંજન વિશે મારે કાંઈ નથી કહેવુ
કે આ વાંચતા જ તમારા અશ્રુઓ સરી જ જવાના છે દોસ્તો
આ 'અનિકેત' ને અગાઉ થી એના સર્જન વિશે કાંઈ નથી કહેવુ.

- અનિકેત

રાત જાય છે

રાત જાય છે વાત અધૂરી છે,
રોકો રોકો બહુ જરૂરી છે.

ચાલો આરામ મારા દુશ્મનને,
ખોટ મિત્રોએ એમની પૂરી છે.

આમ શરમાઇ હાથ છોડો મા,
આપણામાં ક્યાં કોઈ દૂરી છે.

કેમ લાખોમાં તું ના પરખાયે,
ઝૂલ્ફ સોનેરી આંખ ભૂરી છે.

મોહમાયા

વિધીના લેખ ક્યારે સમજાયા છે? સુઃખ દુઃખ તો જીવનના પડછાયા છે,
આટલી વિશાળ દુનિયામાં એક વ્યક્તિનું જ ગમવું,એજ કુદરતની મોહમાયા છે.

દોસ્તી

એવુ નથી કે તમે યાદ આવતા નથી,
ફક્ત ભુલ છે અમે કહેતા નથી,
દોસ્તી તમારી છે અનમોલ અમારા માટે,
સમજો છો તમે એટલે અમે કહેતા નથી !

નજર લાગે છે

હોઠ અને હય્યુ ને નયન મા હરખ લાગે છે,
સાજન તણી કોય મળી અવી ખબર લાગે છે,
આયના માં તમે બહુ જોયા ના કરો,
ક્યારેક પોતની પણ નજર લાગે છે.

અહેસાસ

તારી આખોમાં મારી યાદ પરોવૂ છુ,
તારી યાદો માં મારો સાથ પરોવૂ છુ.
તુ નથી મારી પાસે છત્તા પણ,
હુ હર પળ તારો અહેસાસ અનુભવુ છુ.

- હેત્વી સોની