દુનિયા ભુલાવી બેઠો છું.. - 'હું' કિરણકુમાર રોય (Duniya Bhulavi betho chhu - 'Hun' KiranKumar Roy)

તારી ઝુલ્ફો માં ખોવાઇને બેઠો છું
તારી 'હા' અને 'ના' ના વમળમાં ખોવાઇને બેઠો છું
તારી આંખ નો એક ઇશારો ઝંખુ છું
તારા શ્વાસ મા શ્વાસ પરોવીને બેઠો છું
તુ તરસ છીપાવી દે મારી, હું મ્રુગજળ પીને બેઠો છું
કિનારા પર બેસીને વાત ના કર, હું મજધારમાં આવીને બેઠો છું
તારા અંગે અંગ ની ઝંખના છે, હું તારુ શિલ્પ બનાવી બેઠો છું
તારી યાદોના પાલવ ની એક ગાંઠ બનાવી બેઠો છું
તુ આવીશ તો મને સારુ છે, 'હું' દુનિયા ભુલાવી બેઠો છું..

- 'હું' કિરણકુમાર રોય

30 મે, 2011 22:30

મઝધારને માઠું લાગ્યું છે - ‘નાઝ’ માંગરોલી

મઝધારને માઠું લાગ્યું છે ને શાંત સમંદર લાગે છે;
નૌકાને ડુબાવી દેવાનો આ સુંદર અવસર લાગે છે.

શંકાનું નિવારણ થઈ જાયે જો ચાંદ પધારે ધરતી પર,
બાકી તો હંમેશાં છેટેથી રળિયામણા ડુંગર લાગે છે.

દિવસે આ પ્રભાકર ચમકે છે ને રાતે શશી ને તારાઓ,
પણ વિરહી હૃદયને દુનિયામાં અંધકાર નિરંતર લાગે છે.

આશાઓ કુંવારી રહી જાશે, ઓ મોત ! જરા તું થોભી જા,
નયનોમાં ખુમારી બાકી છે, દુનિયા હજી સુંદર લાગે છે.

ખરતો હું નિહાળું છું જ્યારે આકાશથી કોઈ તારાને,
ભૂતકાળનાં સ્વપ્નો જાગે છે એક ચોટ જિગર પર લાગે છે.

દુ:ખદર્દ જીવનનાં ભૂલી જવા હું ‘નાઝ’ મદિરા પીતો નથી,
છલકાવું છું પ્યાલા નયનોના જો ભાર હૃદય પર લાગે છે.

- ‘નાઝ’ માંગરોલી

સ્ત્રોત

તો હું શું કરું? - ‘આદિલ’ મન્સૂરી

દિલ ન લાગે કિનારે, તો હું શું કરું?
દૂર ઝંઝા પુકારે, તો હું શું કરું?

હું કદી ના ગણું તુજને પથ્થર સમો,
તું જ એ રૂપ ધારે, તો હું શું કરું?

હો વમળમાં તો મનને મનાવી લઉં,
નાવ ડૂબે કિનારે, તો હું શું કરું?

આંસુઓ ખૂબ મોંઘા છે માન્યું છતાં
કોઈ પાલવ પ્રસારે, તો હું શું કરું?

તારી ઝૂલ્ફોમાં ટાંકી દઉં તારલાં,
પણ તું આવે સવારે, તો હું શું કરું?

- ‘આદિલ’ મન્સૂરી