આ સુંદર રચના, નાની કવિતા મારા બાણપણ ની યાદ કરાવી દે છે.
પહેલા અમારા વર્ગ શિક્ષક ગાય અને અમે બધા એમની ગયેલી લાઈનો એમના પછી મોટે મોટે થી બુમો પડી ને ગાઈએ..
પંડિત ચાલ્યા જાય છે ,પંડિત ચાલ્યા જાય છે .
પગ માં જૂના જૂતા પેહરી પંડિત ચાલ્યા જાય છે .
આંબા ઉપર કેરી દેખી પંડિત જોવા જાય છે .
તડાક કરતા કેરી તૂટી તાલ પર કુટાય છે.
લોહી વહી જાય છે ને પંડિત ચાલ્યા જાય છે .
ખીસા માંથી ડબ્બી કાઢી છીકણી સુંઘવા જાય છે,
હાક છી હાક છી કરતા કરતા ચોટલી ફર ફર થઇ છે.
આકાશે એરોપ્લેન દેખી પંડિત જોવા જાય છે,
આમતેમ આમતેમ ફાંફા મારતા ગધેડે આથદય છે,
પંડિત ચાલ્યા જાય છે .પંડિત ચાલ્યા જાય છે .
No comments:
Post a Comment