ભૂલી ચુક્યા છીએ હવે આંખોમાં આંસ
સ્વયં પ્રગટે છે તિમિર,પછાડી સૂરજનો અજવાસ,
વિશ્વાસનાં મિનારો કડકભૂસ છે પાયાઓના વાંકે,
બંધારણનાં બાંધકામને લગતો થયો છે પ્રશ્નાર્થ
ભારત એટલે ભારત એ સાચું કે પછી,
ભૂલ છે તારામાં અનન્વય અલંકાર!
વેન્ટીલેટર પર છે દેશની અખંડિતતા,
અનિયમિત છે હવે શ્વાચ્છોશ્વાસ
હોકાયંત્ર બરાબર નથી કે દિશાઓ ફરી ગઈ,
ભટકું છું ૧૦,જનપથ પર શોધવા હવે વિશ્વાસ
ધૂળ-માટી બની ગઈ છે વાસ્તવિકતા હવે ને
સોને કી ચિડીયા તો માત્ર એક આભાસ!
- વૈષ્ણવ ઈશિત
